Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
bębenek — m III, D. bębeneknka, N. bębeneknkiem; lm M. bębeneknki 1. «mały bęben perkusyjny instrument muzyczny; także podobna zabawka» Uderzać w bębenek pałeczkami. Grać na bębenku. ∆ Bębenek baskijski «instrument perkusyjny o nieokreślonej wysokości… … Słownik języka polskiego
lira — ż IV, CMs. lirze; lm D. lir 1. muz. «starogrecki instrument muzyczny strunowy, szarpany, w kształcie podkowy; w w. XV XVI instrument smyczkowy, konstruowany w kilku odmianach» Grać na lirze. ∆ Lira dzwonkowa «instrument perkusyjny w kształcie… … Słownik języka polskiego
gong — m III, D. u, N. gonggiem; lm M. i 1. «instrument perkusyjny z grupy idiofonów, w kształcie okrągłej tarczy z brązu, w którą uderza się pałką zakończoną filcową główką; używany także w celach sygnalizacyjnych, w teatrze, obok ringu itp.» Gong… … Słownik języka polskiego
gong — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. u {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} metalowy instrument perkusyjny w kształcie tarczy lub talerza, z którego dźwięki wydobywa się za pomocą pałeczki z filcową główką, używany też … Langenscheidt Polski wyjaśnień
tam-tam — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. tam tammie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} instrument perkusyjny w kształcie dużej, okrągłej, metalowej tarczy o nieco wypukłej powierzchni, zawieszony swobodnie na… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
werbel — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. werbelbla; lm D. werbelbli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} instrument perkusyjny, rodzaj bębna, opatrzony od dołu kilkoma strunami jelitowymi lub ze spiralnie skręconego drutu; … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dzwonek — m III, D. dzwoneknka, N. dzwoneknkiem; lm M. dzwoneknki 1. «mały dzwon; przyrząd, urządzenie sygnalizacyjne» Dzwonek alarmowy, sygnałowy. Dzwonek elektryczny. Pociągnąć, szarpnąć za dzwonek. Nacisnąć dzwonek. Dzwonek brzęczy, dzwoni, dźwięczy. ∆… … Słownik języka polskiego
kastaniety — blp, D. kastanietytów «rozpowszechniony w Hiszpanii instrument perkusyjny, składający się z dwu luźno połączonych ze sobą muszli drewnianych, rzadziej kościanych, które grający trzyma między palcami i szybko uderza jedną o drugą; używany do… … Słownik języka polskiego
kocioł — m IV, D. kotła, Ms. kotle; lm M. kotły 1. «duże naczynia metalowe zamykane pokrywą; zawartość tego naczynia» Kocioł blaszany, miedziany, żelazny. Kocioł kawy. Kocioł do gotowania bielizny. Kocioł z zupą. Gotować wodę w kotle. Zjedli kocioł bigosu … Słownik języka polskiego
litaury — blp, D. litauryrów muz. «dawny muzyczny instrument perkusyjny, rodzaj bębna, kotła» ‹ros. z ukr.› … Słownik języka polskiego
